Kościół katolicki wspomina świętego Józefa rzemieślnika jako patrona pracowników. To święto ustanowił papież Pius XII w 1955 roku, aby nadać religijny sens obchodom 1 maja.
Kościół w swoim nauczaniu podkreśla wielkie znaczenie i sens pracy w życiu i rozwoju człowieka. Cenne refleksje na ten temat znajdujemy m.in. w encyklice „Laborem exercens” papieża Jana Pawła II z 1981 roku.
Św. Józef wywodził się z rodu króla Dawida. Mimo wysokiego pochodzenia nie posiadał żadnego majątku, a na życie zarabiał stolarstwem i ciesielką. Był małżonkiem i Oblubieńcem Najświętszej Maryi Panny oraz opiekunem Jezusa.
O formie jego pracy mówi dominikanin o. Stanisław Tasiemski.
Uważa się, że św. Józef zmarł wcześnie, jeszcze przed rozpoczęciem nauczania publicznego przez Jezusa Chrystusa. Apokryfy i pisma Ojców Kościoła wysławiają jego cnoty i niewysłowione powołanie – oblubieńca Maryi, żywiciela i wychowawcy Jezusa.
Św. Józef jest patronem Kościoła powszechnego, wielu zakonów, diecezji i miast. Patronuje małżonkom i rodzinom chrześcijańskim oraz ojcom sierot. Jest także patronem cieśli, drwali, rękodzielników, robotników, rzemieślników i wszystkich pracujących.
1 maja, oprócz modlitw za pracowników i pracodawców, w parafiach w całym kraju, odbywa się ogólnopolska pielgrzymka ludzi pracy do Sanktuarium świętego Józefa w Kaliszu.
KAI