Jacek Kaczmarski, poeta, pieśniarz i kompozytor, gdyby żył, skończyłby w czwartek 61 lat. Był identyfikowany z „Solidarnością”, stanem wojennym i przemianami lat 80. w Polsce. Wraz z Przemysławem Gintrowskim i Zbigniewem Łapińskim tworzył niepowtarzalne koncertowe trio.
Hubert Bojarski, bard, który znał Jacka Kaczmarskiego i który swoją twórczością oddaje mu hołd, mówi, że muzyk pozostawił w swojej twórczości ideę prawdy i niezależności, a ta prawda bywała bolesna, ale i uniwersalna.

 
Jacek Kaczmarski napisał około sześciuset wierszy i wydał ponad dwadzieścia płyt. W autorskich piosenkach odwoływał się do tradycyjnych wartości i symboli narodowych. Był zafascynowany twórczością Włodzimierza Wysockiego i Bułata Okudżawy.
Od 1981 roku Kaczmarski przebywał na emigracji, koncertował w Europie i Ameryce. Pod koniec lat 90. wrócił do kraju. W 2000 roku został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Jacek Kaczmarski nagrał wiele płyt, między innymi: „Mury”, „Raj”, „Wojna postu z karnawałem”, „Mimochodem”. Otrzymał nagrodę muzyczną Fryderyka za całokształt twórczości.
Artysta zmagał się z chorobą nowotworową. Zmarł 10 kwietnia 2004 roku. Pośmiertnie został uhonorowany Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
IAR