Nakładem wydawnictwa Fundacja Instytut Globalizacji ukazał się pierwszy z tomów dzieł duchowych Karola de Foucauld pt. „Duch Jezusa”.
Wydanie uświetnia, obchodzony w 2016 roku w Kościele Katolickim, Rok Karola de Foucauld, w stulecie męczeńskiej śmierci zakonnika. Dzieła duchowe Karola de Foucauld nie były dotąd w całości udostępnione polskiemu czytelnikowi.
„Duch Jezusa” to zbiór medytacji na temat cnót kardynalnych w Ewangeliach, powstałych w 1896 r., komentarzy do czterech Ewangelistów, datowanych na 1901 r. oraz wczesnych i późniejszych medytacji nad Ewangelią (1905 r. oraz 1914-1915r.).
Oprócz oczywistych walorów literackich, dzieła ojca Karola de Foucauld zajmują szczególne miejsce wśród współczesnej literatury religijnej. Powstałe w różnych okresach, czy to w Syrii, Algierii, Ziemi Świętej czy na Saharze, niosą ten sam ładunek ekspresji i religijnego uniesienia. Często pisane w pierwszej osobie, jakby do czytelnika mówił sam Bóg.
Niezwykle sugestywne pasusy, charakterystyczne dla lectio divina, nabierają charakteru medytacji, intymnej rozmowie z Bogiem, opartej na niesłychanej wrażliwości. Pisane z pokorą, w kruchości, świadomości własnych ograniczeń, noty, mające nieraz cechy uniesień mistycznych.
Karol de Foucauld otwiera przed czytelnikiem wrota źródeł chrześcijaństwa. Życiu zgodnie z Ewangelią. Służby bliźniemu, kimkolwiek jest – ubogiemu, ostatniemu, a także wrogowi. Miłości do nieprzyjaciela. Okrywania ducha wspólnoty. Szczególnie te doświadczenia – dzielenia się Słowem Bożym we wspólnocie. Praktykowanie obowiązków chrześcijanina – słuchania Słowa Bożego, posłuszeństwa mu i głoszenia tym, którzy go jeszcze nie znają, przewijają się przez karty dzieł duchowych Karola de Foucauld.
Interesujący jest także inny aspekt udostępnienia dzieł, zwłaszcza w kontekście obecnego starcia cywilizacji. Karol de Foucauld był zafascynowany ludami Maghrebu. Niósł im przesłanie miłości, pojednania i pokoju. Najczęściej spotykał się z życzliwością, gościnnością. Owe relacje – pokojowej, braterskiej koegzystencji zburzył dopiero wybuch I wojny światowej. Wojna zantagonizowała tych, którzy dotychczas żyli obok siebie. Karol de Foucauld stał się jej kolejną ofiarą.
Trudno więc nie doszukać się analogii ze współczesnością, w obliczu nieuchronnego konfliktu cywilizacji, ale także konfliktu diametralnie różnych postaw wobec drugiego człowieka, jego podmiotowości, wolności czy stosunku wobec Absolutu.
Radio Warszawa sprawuje patronat medialny nad tą publikacją.
