Wskazanie kandydatów na I prezesa Sądu Najwyższego było wadliwe, jednak powołanie przez prezydenta I prezesa SN jest skuteczne – orzekł Trybunał Konstytucyjny. Trybunał rozpatrzył wniosek złożony przez grupę parlamentarzystów Prawa i Sprawiedliwości, którzy wskazali na możliwą niezgodność z konstytucją regulaminu Zgromadzenia Ogólnego Sądu Najwyższego.
Jak uzasadniał wiceprezes Trybunału Konstytucyjnego sędzia Mariusz Muszyński, działania prezydenta nie mogą być przedmiotem kontroli sądowej.

 
Trybunał Konstytucyjny uznał za niekonstytucyjną część zapisów ustawy o Sądzie Najwyższym oraz uchwały Zgromadzenia Ogólnego Sądu Najwyższego z 2003 roku w sprawie regulaminu wyboru kandydatów na stanowisko I prezesa Sądu Najwyższego.
W ocenie Trybunału konieczne są nowe regulacje prawne.
Orzeczenie dotyczące regulaminu Sądu Najwyższego ogłosił pięcioosobowy skład TK pod przewodnictwem prezes Julii Przyłębskiej.
O stwierdzenie zgodności z Konstytucją ustawy o Sądzie Najwyższym i uchwały Zgromadzenia Ogólnego Sądu Najwyższego z 2003 roku w sprawie regulaminu wyboru kandydatów na stanowisko I prezesa Sądu Najwyższego, wystąpiła grupa parlamentarzystów PiS.
To na podstawie tego regulaminu SN wybiera kandydatów na I prezesa przedstawianych następnie prezydentowi. Zdaniem wnioskodawców Konstytucję narusza fakt określenia zasad wyboru kandydatów na I prezesa w regulaminie, podczas gdy zagadnienie to powinno być uregulowane ustawą.
Orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego jest ostateczne.
IAR