W Warszawie pochowano profesora Michała Troszyńskiego, wybitnego lekarza i obrońcę życia. Był wieloletnim konsultantem krajowym w dziedzinie ginekologii i położnictwa. Profesor przygotował podręcznik dla nauczycieli naturalnego planowania rodziny. 
Zawsze bronił życia – mówił o zmarłym na mszy pogrzebowej arcybiskup Henryk Hoser. Przewodniczący Zespołu Episkopatu Polski do spraw Bioetycznych przypomniał jak bardzo profesor Michał Troszyński przeżywał wprowadzenie przez komunistyczne władze ustawy dopuszczającej aborcję. „Profesor wiedział, że każde życie jest darem. W każdym życiu widział wielką godność i szansę”- dodał.
Arcybiskup Henryk Hoser żegnając profesora Michała Troszyńskiego podkreślił, że ginekolog za bezkompromisową postawę w obronie życia był represjonowany przez komunistyczne władze. Tytuły naukowe zdobywał wbrew chęci decydentów. Jego awanse zawodowe opóźniano.
Uczniem, a następnie współpracownikiem profesora Michała Troszyńskiego był profesor Bogdan Chazan. Na pogrzebie podkreślał jak bardzo podziwia postawę swojego mentora. „Pan profesor uczył nas, że nie ma złych ludzi. Ludzie jedynie się mylą” – mówił podczas uroczystości pogrzebowych.
Profesor Michał Troszyński miał 96 lat. Został pochowany na cmentarzu w warszawskim Aleksandrowie. Urodził się 3 września 1921 roku w Czekanówku. W 1952 r. ukończył studia lekarskie na Akademii Medycznej w Gdańsku. W 1964 uzyskał stopień doktorski w Akademii Medycznej w Warszawie. Tam też habilitował się w 1971 r. Tytuł profesora zwyczajnego nauk medycznych otrzymał w 1981 r. Pracę zawodową rozpoczął w 1952 w Klinice Położnictwa i Ginekologii Akademii Medycznej w Poznaniu, na etacie starszego asystenta. W 1956 przeszedł do Kliniki Położnictwa i Ginekologii warszawskiej Akademii Medycznej w Warszawie. W 1975 stworzył Klinikę Położnictwa i Perinatologii oraz Ginekologii w Instytucie Matki i Dziecka, obejmując stanowisko zastępcy dyrektora ds. medycyny rozrodczości.
W latach 1979-1991 był przewodniczącym Krajowego Zespołu Specjalistycznego w dziedzinie Położnictwa i Ginekologii. W czasie swojej kadencji wprowadził system trójstopniowej selektywnej opieki nad matką i dzieckiem, a także obowiązek szczegółowej analizy przyczyn zgonów matek oraz noworodków. Po przejściu na emeryturę w 1991 r. rozpoczął pracę jako konsultant w Klinice Położnictwa i Ginekologii w Instytucie Matki i Dziecka. Jego dorobek naukowy obejmuje ponad 200 prac.
IAR