Ze wsi Prusie na Roztoczu do Lwowa na Ukrainie wyruszyła Międzynarodowa Ekumeniczna Piesza Pielgrzymka Szlakiem Brata Alberta i Klasztorów Bazyliańskich. Do udziału w niej zaproszeni zostali zarówno Polac, jak i Ukraińcy. Pątnicy pójdą do miejsc, do których pielgrzymował święty Brat Albert.
Senat i Episkopat ogłosiły ten rok rokiem świętego Brata Alberta. To jeden z najbardziej niezwykłych polskich świętych. Powstaniec styczniowy, wybitny artysta, który po przemianie duchowej zakładał zakony, a całe swoje życie poświęcił służbie ubogim.
Pielgrzymka ma dwa cele. Religijny, który obejmuje poznanie postaci świętego Brata Alberta, pojednanie narodowe i modlitwę o wzajemne przebaczenie, i świecki, gdzie ważne są spotkanie i wymiana kulturalna. Pielgrzymka potrwa do 22 lipca. Jej organizatorami są: puławska parafia pod wezwaniem świętego Brata Alberta Chmielowskiego, prezydent Puław Janusz Grobel oraz Fundacją Kultury Duchowej Pogranicza.
Swojego błogosławieństwa pątnikom i organizatorom udzielił papież Franciszek. Patronat nad pielgrzymką objęli między innymi nuncjusz apostolski w Polsce – arcybiskup Salvatore Pennacchio i przewodniczący Episkopatu Polski – abp Stanisław Gądecki. W specjalnym przesłaniu do pielgrzymów przewodniczący zapewnił ich o duchowym wsparciu wiernych i biskupów Kościoła katolickiego w Polsce. Wyraził również radość, że temu przedsięwzięciu towarzyszy modlitwa w intencji pojednania pomiędzy Polakami a Ukraińcami.
Adam Chmielowski – w zakonie święty Brat Albert – urodził się 20 sierpnia 1845 roku w Igołomii pod Krakowem. Pochodził z ubogiej rodziny ziemiańskiej, gdzie był wychowany w duchu patriotyzmu. Brał udział w powstaniu styczniowym. W bitwie pod Mełchowem został ranny, wskutek czego amputowano mu nogę. Aby uniknąć represji władz carskich, wyjechał do Paryża, gdzie podjął studia malarskie.
Po ogłoszeniu amnestii w 1874 roku powrócił do kraju. Zaczął poszukiwać nowego ideału życia, czego wyrazem stało się jego malarstwo. Obrazy Adama Chmielowskiego przyniosły mu miano „polskiego Fra Angelico”. Po pewnym czasie pieniędzmi ze sprzedaży swoich obrazów zaczął wspomagać najbiedniejszych, a jego pracownia malarska stała się przytułkiem dla ubogich. W końcu Adam Chmielowski zrezygnował z kariery i objął zarząd ogrzewalni dla bezdomnych. Przeniósł się tam na stałe, aby mieszkając wśród najuboższych, pomagać im w dźwiganiu się z nędzy nie tylko materialnej, ale i moralnej.
25 sierpnia 1887 roku Adam Chmielowski przywdział szary habit franciszkański i przyjął imię brat Albert. Dokładnie rok później złożył śluby zakonne. Zakładał przytułki, sierocińce dla dzieci i młodzieży, domy dla starców i nieuleczalnie chorych. Zmarł w opinii świętości, wyniszczony ciężką chorobą i trudami życia w przytułku. Pogrzeb na Cmentarzu Rakowickim 28 grudnia 1916 roku był pierwszym wyrazem powszechnie mu oddawanej czci.
Święty Jan Paweł II beatyfikował go 22 czerwca 1983 roku w Krakowie. Kanonizował 12 listopada 1989 roku w Watykanie.
IAR