W Warszawie odbyły się we wtorek centralne obchody 73. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego. Powstanie, rozpoczęte 1 sierpnia 1944 roku, było największym zrywem niepodległościowym Armii Krajowej i największą akcją zbrojną podziemia w okupowanej przez Niemców Europie.
W stolicy w Godzinę „W”, czyli o 17.00, zawyły syreny. W wielu miejscach, w których panuje nieprzerwany ruch, zatrzymano się na chwilę.
W godzinę wybuchu Powstania Warszawskiego rozpoczęły się także kulminacyjne uroczystości przy pomniku „Gloria Victis” na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach. Wzięli w nich udział przedstawiciele władz państwowych oraz powstańcy, którzy przy grobach wspominali swoich poległych towarzyszy broni.

 
Kwiaty złożono też przed Pomnikiem Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Krajowej. Hołd powstańcom i mieszkańcom stolicy oddali przedstawiciele władz państwowych, kombatanci i licznie zgromadzeni warszawiacy.
Prezes Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej profesor Leszek Żukowski powiedział, że po ponad siedemdziesięciu latach nie zastanawia się nad sensem sierpniowego zrywu. Tłumaczył, że wtedy jako piętnastolatek nie bał się śmierci, bo kochał Ojczyznę.

 
Około sześciuset wolontariuszy oraz harcerzy wzięło udział w akcji „Wolność Łączy”. Ideą wydarzenia jest kontynuowanie wartości powstańczych, a także zwrócenie uwagi na miejsca pamięci związane z Powstaniem Warszawskim na terenie Warszawy.
– 1 sierpnia to dzień, kiedy należy łączyć się z Powstańcami – mówili wolontariusze.

 
Wieczorem tysiące warszawiaków śpiewały pieśni powstańcze. Na Placu Piłsudskiego w ramach akcji: „Warszawiacy śpiewają (nie)Zakazane piosenki” zgromadzili się zarówno weterani Powstania, jak i osoby młode.

 
Uroczystości zakończyło rozpalenie Ogniska Pamięci na Kopcu Powstania Warszawskiego. Będzie ono płonęło nieprzerwanie przez sześćdziesiąt trzy dni – tyle, ile trwało Powstanie Warszawskie.
Andrzej Duda ocenił, że obchody rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego budują w Polakach wspólnotę. Prezydent powiedział, że gdyby nie Powstanie, to historia naszego kraju mogłaby się potoczyć inaczej i nie byłoby wolnej Polski po 1989 roku.

 
Bój o wyzwolenie stolicy, z ogromnym zaangażowaniem jej mieszkańców, także kobiet i dzieci, trwał znacznie dłużej niż zakładano. Po sześćdziesięciu trzech dniach zaciętych walk, wobec olbrzymiej przewagi wroga, wyczerpania amunicji i żywności, Powstanie Warszawskie upadło.
W czasie walk zginęło od szesnastu do osiemnastu tysięcy powstańców. Blisko dwadzieścia pięć tysięcy zostało rannych, w tym około sześciu tysięcy ciężko. Straty wśród osób cywilnych wyniosły od stu trzydziestu do stu pięćdziesięciu tysięcy osób.
IAR